O NAS

WIESŁAW PRZYŁUSKI
WIDZIANE. RZEŹBY I RELIEFY

 10 - 27 maja 2019 r.

Galeria ELart, Rynek Sztuki, ul. Wschodnia 69 (parter, od ul. Narutowicza), Łódź

 wernisaż: 10 maja, godz. 17:00



 

Wystawiane prace:

1. Postać I(2018) sygn. drewno bukowe, miedź, 39x27,5 cm cena: 1.500,-

 

2. Ryt(2017/2018) sygn. drewno bukowe, miedź, 36,5x33 cm cena: 1.500,-

 

3. Brama(2017/2018) sygn. drewno bukowe, miedź, 41,5x29 cm cena: 1.500,-

 

4. Bez tytułu(2017/2018) sygn. drewno bukowe, miedź, 42x30 cm cena: 1.500,-

 

5. Świt(2018) sygn. drewno bukowe, miedź, 42x28,5 cm cena: 1.500,-

 

6. Portret(2018) sygn. drewno bukowe, miedź, 42x33,5 cm cena: 1.500,-

 

7. Śpiewak sygn. drewno lipowe, wys.53 cm kolekcja prywatna

 

9. Bez tytułu sygn. drewno lipowe, wys.37 cm cena: 2.200,-

 

10. Portret sygn. drewno lipowe, wys.50 cm cena: 2.200,-

 

11. Dopełnienie sygn. drewno dębowe, wys.68,5 cm kolekcja prywatna

Parę słów o rzeźbie w drewnie
 
Pierwsze rzeźby zrealizowałem w kamieniu. To, że trafiłem na drewno nie było sprawą przypadku. Olbrzymia akacja, która rosła na rogu Sienkiewicza i Traugutta się złamała. Wiedziałem, że akacja jest drzewem szlachetnym, pięknym, miododajnym, a drewno jest twarde, trudne w obróbce. Postarałem się je przewieźć do pracowni mieszczącej się w ogrodzie Grzegorza Rembowskiego. Z akacji powstały cztery rzeźby. Rozpocząłem tworzenie w drewnie, pracę w dużym formacie i z wybranym tematem. W tym momencie drewno jako tworzywo w jakiś sposób pokochałem.
Zacząłem tworzyć w drewnie twardym, spoistym, mocnym, wcześniej stosowanym w kołodziejstwie. Wolę rzeźbić w gatunkach twardych (dąb, akacja) niż w lipie, która w Polsce uznawana jest za materiał snycerski wysokiej klasy, jednak odmienny ze względu na swoją budowę wewnętrzną. Nie ma wyraźnych słoi, można praktycznie z łatwością kształtować formę.
Występuje przekonanie, że materia jest żywa, że myśli. Można odczuć podpowiadanie rozwiązań przez tworzywo. W przypadku drewna hierarchia jest wyraźna. Gdy używamy drewna lipowego, jego struktura pozwala na płynne i czyste cięcia prawie w każdym kierunku, w poprzek kłody , odmiennie od drewna iglastego. To ostatnie w poprzecznym cięciu pozostawia nieczystą krawędź. Można to pokonać, ale różnica jest wyraźna. Twarde drzewa krajowe - dąb, grab wyraźnie narzucają działanie, podpowiadają sposób postępowania.
Szukam formy wprost w tworzywie. Nie odkuwam mechanicznie projektu. Mam wybraną kłodę. Wtedy zaczyna się etap, który określam jako liczenie. Wymierzam podstawowe proporcje przyszłej rzeźby. Po szkicach ogólnych, syntetycznych, pojawiają się decyzje podstawowe. Są one rozmową z materiałem, dialogiem. Staram się uniknąć rutyny, zachować tak, jakby to było pierwszy raz. W tym działaniu nie zmienia się jedynie istota niepokoju, czyli jak się zachować, jak pociągnąć linię, wydobyć formę, jak skierować bryłę. Wiedza i sumujące się doświadczenie sprawiają, że niepokój trwa krócej.
 
Wiesław Przyłuski